Waardig in strijd

Vroeg in de ochtend rijden we met vijf mensen opeengepakt in een auto door de hooglanden van Guatemala. Het regent en de wolken hangen laag over de bergen. Ondertussen luisteren we naar Pepe. Een vakbondsleider van ver in de tachtig die de hele geschiedenis van Guatemala heeft doorleefd. Van de tijd van hoop in de jaren veertig en vijftig waarin sociale bewegingen groeiden, indiaanse boeren hun rechten opeisten en vakbonden in opkomst waren tot aan de jaren tachtig van terreur en burgeroorlog.

In het hopeloze heden runnen de allerrijksten het land als hun persoonlijk bezit en is het voor de rest elke dag een harde strijd om de eindjes aan elkaar te knopen. Tijdens die autorit raken we overtuigd dat de geschiedenis en het verhaal van Pepe niet verloren mag gaan. Het moet verteld worden. Zodat jongeren kunnen zien dat het niet altijd zo geweest is. Dat samenwerken, solidariteit, je organiseren en staan voor een gezamenlijk belang een echt alternatief is voor het mensbeeld waarin iedereen elkaars concurrent is.

Ik dacht toen gelijk aan een mythische film over de geschiedenis van de Duitse gemeenschap in Guatemala gemaakt door Uli Stelzner. Een film die de complexe en vaak openlijk rascistische relatie van de Guatemaltheekse elite met de indiaanse bevolking bloot legt. Als iemand een film kan maken over de vakbondsgeschiedenis van Guatemala, dan is hij het.

Het resultaat is hieronder te zien. Een film die in dertig minuten laat zien dat je organiseren keihard nodig is. Een waardig verhaal van een man die zich helemaal ten dienst heeft gesteld aan zijn medemensen.

Wil je meer weten over Uli Stelzner? Zie hier zijn website http://ulistelzner.com/?debut_losfilms=6#pagination_losfilms