Magie in grijze dagen

In deze grauwe lock-down van kerst en het wisselen van jaren lees ik. Keus genoeg want ik ben een obsessief koper van boeken. Waar anderen hun hebzucht klier bevredigen door het kopen van smartphones, kleren of schoenen doe ik dat met boeken. Ik ben al jarenlang de beste klant van boekhandel Donner in Rotterdam. Hebzucht is een lelijk ding, maar gelukkig wordt het bezitten van boeken vooral als intellectueel bewonderenswaardig gezien. Literatuur is goed en ‘bingewatchen’ van series verwerpelijk. Al vindt mijn puber van zestien dit natuurlijk precies andersom.

Maar met een overprikkeld hoofd van thuiswerken in eindeloze meetings van Teams of Zoom kan ik alleen maar meer scherm tot mij nemen. Zo heb ik de serie “foundation” gezien op Apple TV. De serie is gebaseerd op een serie boeken van SF-schrijver Isaac Isimov. Voor diegenen die deze naam niets zegt, dit is dé schrijver op het gebied van science fiction. Zijn naam brengt diepgevoelde herinneringen uit mijn tienerjaren naar boven over mijn ontdekking van de bibliotheek in Vlaardingen, het gat waar ik ben opgegroeid. Het hongerige zoeken naar nieuwe boeken van schrijvers met verhalen die mij meenamen naar werelden waar alles mogelijk was. Eindeloos lezend over exotisch verre sterrenstelsels onder de grauwe hemel van een vergeten industriestadje in een uithoek van Nederland. Op het moment dat de aankondiging van de serie “foundation” dagelijks over mijn scherm rolde bestelde ik gelijk de hele serie van acht boeken. Om alvast in de stemming te komen. Nou is het eerste boek al best lang geleden geschreven, eind jaren veertig van de vorige eeuw, om precies te zijn. En dat is te merken. Zo zijn alle hoofdpersonen mannen en gevoelens doen er niet toe. Gelukkig is de serie aangepast aan onze tijd en zijn het de vrouwen die de hoofdrol spelen en vechtend de wereld en waarom niet, de hele galaxy, redden. 

Het boek wat ik nu lees is een trilogie van Cixin Liu, een Chinese ruimte wetenschapper en schrijver van SF. Er zijn eigenlijk twee dingen bijzonder aan zijn boeken, ten eerste, hij schrijft echte SF, dat wil zeggen een verhaal gebaseerd op wetenschappelijke mogelijkheden en daarnaast, minder verrassend, hij schrijft vanuit een Chinees perspectief. Zo is één van de hoofdpersonen een politiek commissaris die de mensheid redt van verderfelijke zwaarmoedigheid via ideologisch werk. Mao had het niet beter kunnen bedenken. Het verhaal gaat over hoe het contact met aliens wordt gelegd. Ik zal niet vertellen hoe dit gaat, want dat is te verrassend om hier al te verklappen, maar wat ik wel kan vertellen is dat alle informatie zichtbaar is voor de aliens, er is niets wat geheim gehouden kan worden. Dat heeft weer iets te maken met spionage op subatomair niveau. De enige informatie die niet gelezen kan worden zijn gedachtes. Dat is goed nieuws, maar gedachtes kunnen alleen gedeeld worden door ze uit te spreken of op te schrijven. En dat kan dan weer door die subatomaire spionnen gezien worden. Echter, een van de hoofdpersonen en zijn geliefde, zijn zo met elkaar verbonden dat ze wel gedachtes kunnen delen. Denk even aan een scene onder maanlicht en waarbij ze elkaar diep romantisch in de ogen kijken en elkaars gedachtes delen, cliché maar overtuigend. Het deed mij denken aan iets dat volgens mij iedereen die halsoverkop verliefd is geweest herkend; die geheime bond die maakt dat je op dezelfde moment aan elkaar denkt. 

De eerste keer dat ik het meemaakte was met een geliefde uit Spanje. Zij woonde in Valencia en ik in Rotterdam. En als ik in de ochtend mijn ogen opende, denkend aan haar, wist ik dat zij ook wakker werd. Dat werd bevestigd als ik haar later sprak over de telefoon. We ontwaakten tegelijkertijd alsof we in onze slaap verbonden waren met een zilveren draad. Met een andere geliefde, jaren later, die vaak zeeën ver van mij verwijderd was, was de ervaring dat we elkaar schreven precies op hetzelfde moment. Beide ervaringen hebben te maken met intense verliefdheid. Voor iets wat herkenbaar is voor velen – en tegelijkertijd bijna magisch – is er weinig bekend over dit fenomeen. Googelen laat alleen wat begrippen uit vage spirituele kringen zien. Terwijl, als we Cixin Liu mogen geloven, het toch iets is wat ons kan redden van de aliens mochten we daar contact mee krijgen. Toch fijn om in deze grauwe dagen een klein stukje geheime magie achter de hand te hebben wat het universum kan redden. Je hoeft er alleen mega verliefd voor te worden.